Rozdział 13

   Harry obserwował wyjście Draco z pokoju i odwrócił się nieśmiało do chłopca siedzącego obok niego.
- Jasper Whitlock-Hale.- Przedstawił się znowu nieśmiałemu czarodziejowi, wyciągając rękę.- A ty jesteś Harry Potter.

Harry powoli wyciągnął rękę i uścisnął chłodną dłoń wampira.

Jasper rozejrzał się i zauważył, że przyciągają coraz większą uwagę, po pierwsze dlatego, że Harry był nowy, nowy który nie mówił, a po drugie dlatego, że Cullenowie nigdy nie nawiązywali kontaktów z ogólną populacją szkolną. - Przykro mi.- Powiedział wskazując na nie tak subtelne spojrzenia.- Prawdopodobnie to się uspokoi za tydzień lub dwa. Nic tak na prawdę nie dzieje się w Forks.

Harry skinął głową i skrzywił się na spojrzenia.
- Więc jak tam pierwsza klasa?

Harry wzruszył ramionami.
- To dobrze, huh?... Pan Braty jest notorycznie nudny i dość nieciekawy. On i Rosalie też się nie dogadują. Co czytasz?
Harry wyciągnął małą książkę szekspirowskich sonetów ze swojej torby, jego palce delikatnie pieściły okładkę.

Jasper poczuł przyjemność pochodzącą z Harry'ego i zauważył, jak uśmiecha się do książki.- Lubisz Szekspira?- Na skinienie bruneta wampir uśmiechnął się.- Esme, nasza matka, kocha Szekspira, jak również kilka lat temu, Carlisle podarował jej skórzane wydanie wszystkich jego dzieł, zawsze gdzieś je czyta.

Harry uśmiechnął się.

Zanim mogli kontynuować rozmowę, zadzwonił dzwonek i pani Beth uśmiechnęła się i pokazała spóźnialskim ich miejsca.- Dobrze, weźcie swoje szkice z ostatniego tygodnia, będziemy kontynuować z cieniowaniem i dodawaniem głębi dzisiaj. Jeśli potrzebujecie pomocy, po prostu podnieście rękę.

Uczniowie szybko zabrali się do pracy, a pani Beth podeszła do stołu Harry'ego i Jaspera z dużym arkuszu pergaminu w dłoniach.- Och, Harry kochanie, pracujemy teraz z węglami, chcę abyś zaczął z podstawowym naszkicowaniem obrazu. Możesz skoncentrować się na jednym obiekcje, lub naszkicować pełny krajobraz, jak wolisz. Weź cały czas jaki potrzebujesz do tego. Jeśli zrobisz zadowalająco, podnieś rękę i wrócę i wyjaśnię o głębokości i cieniowania tobie, w porządku?

Harry skinął głową i wziął pergamin i oferowane pudełko węgla. Myślał przez chwilę, a następnie podniósł rękę łapiąc uwagę nauczyciela. Chwycił tabliczkę, "Natura czy budynek"?
- obojętne.- Pani Beth uśmiechnęła się.

Harry skinął głową, a gdy pani Beth była pewna, że nie ma już żadnych pytań poszła do pomocy innego ucznia, który miał rękę w powietrzu.

Harry wrócił myślami do pierwszego spojrzenia na Hogwart z łodzi i zaczął szkicować podstawowy zarys zamku. Zajęło mu to godzinę, zanim był zadowolony z rysunku i odsunął się z uśmiechem.
Jasper zerknął zobaczyć na małego czarodzieja i zobaczył że wziął węgle do cieniowania.- Czy mogę zobaczyć?

Harry skinął głową i przysunął mu pergamin.

Jasper studiował szkic, to było naprawdę dobrze zrobione.- To jest naprawdę dobre Harry.- Wampir poczuł się trochę zakłopotany dumą promieniującą od Harry'ego i uśmiechnął się.- Zawołaj panią Beth, że skończyłeś, myślę, że jej się naprawdę spodoba.

Harry posłusznie podniósł rękę jeszcze raz i profesor podeszła.- Och- Uśmiechnęła się mile zaskoczona.- To jest naprawdę dobrze zrobione Harry, dobrze, że zrobiłeś tylko podstawowe zarysy teraz. Pozostawia nam wiele miejsca na cieniowanie i małe szczegóły, które będą tworzyć głębię, ładnie oddałeś rzeczywisty charakter krajobrazy, który jest z tyłu. Pozostawia szkic bardziej kompletny, a nie tylko rysunek zamku.
Harry pochylił głowę z różowymi plamami na policzkach.

Pani Beth znów się tylko uśmiechnęła i usiadła na wolnym krześle obok Harry'ego.- Teraz o co mi wcześniej chodziło, to cieniowanie, i jest naprawdę proste. To jest indywidualna interpretacja każdego artysty. Co mam na myśli to jest doskonalenie w tej dziedzinie. Rodzaj wizualnego cieniowania, która tworzy głębię i czasem ukrywa drobne szczegóły, które uzupełniają wygląd, jak tworzenie głębokości i podkreślają pewne kształty. Aha, i nie zapomnij o kącie światła. Upewnij się, że to pochodzi z tego samego kierunku, ok?

Harry skinął głową.

Pani Beth podsunęła szkic z powrotem do niego z innym uśmiechem.- Nie martw się jeszcze o czyjąś indywidualną interpretację. Nie ma niewłaściwego sposobu by stworzyć swój projekt.

Harry wykrzywił usta i przyjrzał się pergaminowi przed wzięciem szerokiego węgla. Zaczął wypełniać cały rzeczywisty krajobraz na zewnątrz zamku.

Pani Beth skinęła głową z aprobatą. -Bardzo dobrze. Twoi wujkowie mogą kupić paczkę węgli dla Ciebie w sklepie sztuki, myślę, że jesteś naturalny.- Wstała i zaczęła wędrować między stołami kontrolując postępy reszty uczniów.

Brunet ponownie zarumienił się mocno, schylając głowę.
Jasper złapał ruch i uśmiechnął się zachęcająco przed spoglądaniem a niego.- Twój kuzyn jest tutaj.
Harry odwrócił się szybko spotykając niespokojny wzrok Draco. Uśmiechnął się i wskazał na krzesło obok siebie, przy którym wcześniej siedziała nauczycielka.

- Tak, polubiłeś sztukę?
Harry podsunął Draco szkic.
-Wow.- Draco zagwizdał z wrażenia.- To jest widok z łodzi w naszym pierwszym roku, nie?
Harry skinął głową, był zadowolony, że jego rysunek jest na tyle dokładny, aby go rozpoznać.
- Nie wiedziałem, że możesz rysować Harry.

Mniejszy czarodziej wzruszył ramionami.
-To jest naprawdę dobre Harry.- Powiedział szczerze Draco.
Pani Beth w tym czasie wróciła do nich.- Nie zapomnij o tych węglach i być może niektóre wkładki pergaminu Harry. Pan Malfoy ma rację, to jest naprawdę dobrze zrobione.

Zadzwonił dzwonek ratując Harry'ego z zakłopotania. Ostrożnie wsunął pergamin do wolnej teczki którą podał mu Draco, a następnie schował do torby. Jasper zebrał węgle i odłożył je do pudełka i trójka razem poszła do drzwi.

- To było naprawdę miło rozmawiać z tobą Harry. Zobaczymy się na lunchu.- Jasper skinął na Draco, a następnie poszedł korytarzem w przeciwnym kierunku do chłopców.

- Zaufać Harry'emu, to zaprzyjaźni się z całym sabatem wampirów.- Draco pokręcił głową z rozbawieniem i ruszył wzdłuż korytarza z kuzynem.